ANNE NE İSTER!?
Son günlerin en popüler telaşı başladı gibi görünüyor. Elbette yılbaşı heyecanı. Eğer sağ ise annelerimizin unutulmaması gereken zamanlardan biridir yeni yıl. Kadın sitesi anne bebek bölümünde “Anne ne ister yazımıza yer veriyoruz…
Yeni yıl ve anneler
Her yeni yıl arifesinde olduğu gibi akıllarda aynı sorular ; Geçtiğimiz yılı önümüzde umut dolu beklentiler içerisinde olduğumuz yeni yıla bağlayan gecede ; Ne yapmalıyız, nereye gitmeliyiz, kime nasıl bir hediye almalıyız?! Evde yeni yıla merhaba diyecek olanlarımızda bile en azından yeni yıla birlikte gireceklerimize nasıl bir hediye almalıyız sorusunu kendimize sorup vitrinleri inceliyoruz, eşimizden, dostumuzdan fikirler alıyor, yada İnternet turu atarken denk geldiğimiz bir reklamın tetiklemesi ile araştırmalara başlamış durumdayız.
Sevgiliye yada eşe kadınsa mücevher, erkekse saat yada kol düğmesi, anneye mutfak eşyası veya hırka, babaya klasik saat markalarından birini, kıyafetlerden çeşitli kombinasyonlar yaratıp alırız. Bu hediye aldıklarımız insanlardan biri ise farklı bir duygudadır. Belki ben de bir kadın olduğum için bana öyle geliyordur. Maddi değerleri bir kenara bırakıp bu hengamenin arasında aslında biraz kendine zaman ister bir anne!
Anneniz başkadır
Bir babanın kendine zaman ayırmasını istemesini anlayabilirim ancak kabul edelim ki bir anne kadar bölünmez parçalara, yıpratmaz kendini yetişmeye çalışmalara ve düşünemez her bir ayrıntıyı. Tasalanmaz bugün henüz küçücük olan yada asla gözümde büyümeyecek olan bebeğim ne yiyecek diye, akşama eşim ne isteri fark etmez. Özellikle çalışan anneler için iş hayatı,özel hayatı, ev hayatı, çocukla hayatı diye kavramlar mevcut. Her bir farklı kavrama bölünmek zorunda kalır çalışan anne; Kirli çamaşır, ütü, iş ile ilgili hazırlanası gereken evraklar yada biriken işler, akşam yemeği, alışveriş, çocuğumun ihtiyacı olan kıyafet gibi gibi…
Her yere yetişebilmeli anne kavramı özellikle ülkemizde ağır basınca psikolojik savaşlarda başlıyor kadının içinde. Oysa ki bir anne yardım ister çığlıkların arkasından “ben güçlüyüm” havasından sıyrılarak. ‘Hallederim ben” diyen bir el ister (tamam, en azından kısa süreliğine) . Özellikle takdir edilmek ister omuzlarındaki yükün ağırlığını hafif hissedebilmek için. Biraz kendine özel zaman tanınsın ister, bir kuaföre gidebilecek kadar veya deniz manzarasında 2 demli çay kadar. Ev de en azından anlaşılmak ister sevdiği insan tarafından. Bu gecede babası uyutsa mesela bebeğimizi. İster de isteyemez çoğunlukla. Anlaşılmak ister işte. Düşünülsün ister “anne”nin de yorulabileceğini. Kendi annen gibi olamazsın ama kendi annen den, kayınvaliden’den bir ‘sen bilmezsin’ edasıyla değil de “sen de harika bir annesin” duymak ister.
Her anne, Çocuğu için en doğru kararı verme sorumluluğu yükünün birazcık da olsa paylaşılmasını ister.
Bir anne unutulmamak ister her şeyden önce…. Eminim her annenin temennileri bu yönde olmuştur…
Sevgi ile kalın kutsal Anneler, ve annelerinin gözünde asla büyümeyecek olan evlatları…
